Έλληνας τουρίστας, το πιο σύντομο ανέκδοτο στην Αλβανία

Γιάννης Μακριδάκης

Σχεδόν κάθε μέρα εδώ και δυόμισι χρόνια που είμαι στο χωριό, βλέπω τον Γιάννη, έναν Αλβανό εργάτη, να δουλεύει, πότε στα χωράφια, πότε στις οικοδομές. Σκαρφαλώνει πάνω στις ελιές και κλαδεύει, καθαρίζει χωράφια, χτίζει ντουβάρια, κουβαλάει μπετά, όλα τα κάνει για το μεροκάματο, κι έτσι, με τον ιδρώτα του έχει καταφέρει αυτά τα δεκαπέντε περίπου χρόνια που ζει εδώ, να αγοράσει ένα σπίτι και να ζει άνετα με την οικογένειά του.

Έχουμε μιλήσει πολλές φορές στα πεταχτά αλλά σήμερα έτυχε να έχουμε περισσότερη ώρα στη διάθεσή μας. Τον ρώτησα πώς πάνε τα μεροκάματα τώρα με αυτή την κατάσταση και μου είπε πως δεν υπάρχουνε πια δουλειές και πως σκέφτεται να φύγει, να πουλήσει το σπίτι και να πάει πίσω στην Αλβανία μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του. Εκεί έχει δουλειές τώρα, μου είπε, άσε που μπορώ να δουλέψω και σε σχολείο, καθηγητής είμαι, χημικός.

Γούρλωσα τα μάτια μου. Αυτοί είναι άνθρωποι, σκέφτηκα ακόμα μια φορά. Σπουδαγμένος αλλά ταπεινός και δουλευταράς, όλα ξέρει να τα κάνει με τα χέρια του και τίποτα δεν τον φοβίζει απάνω στη δουλειά.

Όση ώρα τα σκεφτόμουνα αυτά, εκείνος μιλούσε. Δούλευα και το 95-96 σε ένα σχολείο, πρωτοδιόριστος ήμουνα σε ένα χωριό αλλά παραιτήθηκα κι έφυγα, ήρθα εδώ.

Γιατί παραιτήθηκες ρε Γιάννη;


Αφοπλιστική η απάντησή του: Γιατί έπαιρνα 90 (ενενήντα) ευρώ το μήνα.

Και δεν σου φτάνανε; Πόσα ήθελε τότε ένας άνθρωπος για να ζήσει; Ούτε για να βάζω βενζίνη να πηγαίνω στο σχολείο μου δεν φτάνανε. Και να φανταστείς ότι εγώ έπαιρνα 90 ευρώ διότι ήτανε και ένα επίδομα για τα  οδοιπορικά μου μέσα. Οι άλλοι παίρνανε πιο λίγα.

Ακόμα πιο πολύ γούρλωσαν τα μάτια μου. Και πόσα χρειαζόταν ρε Γιάννη ένας άνθρωπος για να ζήσει τότε; Καμιά 300αριά ευρώ, μου απάντησε. Τώρα χρειάζεται 600, έχει ακριβύνει η ζωή στην Αλβανία. Αλλά ο μισθός του καθηγητή είναι 250 το μήνα.

Είπα να μην τον απασχολώ άλλο από τη δουλειά του με τις ερωτήσεις μου. Είχε και κουβάλημα ντενεκέ με μπετό ο άνθρωπος, κι εγώ στεκόμουνα μες στα πόδια του σαν αδαής τουρίστας που ένιωθε τη μια έκπληξη μετά την άλλην. Εξάλλου την είχα αποκτήσει σαφέστατα την εικόνα του μέλλοντός μας, δεν χρειαζόμουν άλλη πληροφόρηση.

Έχετε μήπως καμιά αμφιβολία για το πού θα φτάσουν οι μισθοί στην Ελλάδα;

Έχετε μήπως καμιά αμφιβολία για το τι θα απογίνουν όσοι νεοέλληνες δεν έμαθαν ποτέ τους να δουλεύουν, παρά να κάθονται σε γραφεία;

Έχετε καμιά αμφιβολία ότι σε πολύ λίγο χρόνο από σήμερα, οι Αλβανοί θα λένε το πιο σύντομο ανέκδοτο στη χώρα τους, το “Έλληνας τουρίστας”;