Ρομαντικός ποδοσφαιρικός ακτιβισμός / Η ισπανική Rayo Vallecano
Αναδημοσίευση απο το ΜΟΝΟ
H έντονη πολιτική και κοινωνική δραστηριοποίηση, όχι μόνο των φίλων της Rayo αλλά και των παικτών της, είναι μια άλλη πρόταση για το ποδόσφαιρο που θέλουμε. Ένα ποδόσφαιρο που δεν είναι ξεκομμένο από τις ανάγκες της κοινωνίας και τα προβλήματά της, τις αγωνίες της και τους αγώνες της, αλλά αποτελεί μέρος της.
Ισπανία 29 Μαρτίου 2012: Γενική απεργία
«Γενική Απεργία!», πόστερ του Αμερικανού ζωγρά-φου Eric Drooker για την αναρχοσυνδικαλιστική οργά-
νωση «Βιομηχανικοί Εργάτες του Κόσμου» (iww.org)
Εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των συνδικάτων και βγήκαν στους δρόμους των μεγαλύτερων ισπανικών πόλεων την Πέμπτη 29 Μαρτίου για να διαδηλώσουν και να διαμαρτυρηθούν κατά των μέτρων λιτότητας και της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας κατά τη διάρκεια της 24ωρης γενικής απεργίας.
Πραγματοποιήθηκαν δυναμικές διαδηλώσεις, επιτροπές εργατών και μάχιμων συνδικαλιστών απέκλεισαν εκατοντάδες καταστήματα που ήταν ανοιχτά κατά τη διάρκεια της απεργίας και ήρθαν στα χέρια με απεργοσπάστες, και σε πολλές περιπτώσεις έλαβαν χώρα συγκρούσεις μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας.
Τα σοβαρότερα επεισόδια σημειώθηκαν στη Βαρκελώνη και μικροσυμπλοκές σε πολλές άλλες πόλεις, ενώ η αστυνομία προχώρησε σε 58 συλλήψεις. Οι τομείς οικονομικής δραστηριότητας που επηρεάστηκαν περισσότερο από την απεργία ήταν η βιομηχανία και οι συγκοινωνίες. Τα κεντρικά συνθήματα στις πορείες στέφονταν κατά των μέτρων της νέας κυβέρνησης Ραχόι -η οποία δεν έχει κλείσει ακόμη 100 ημέρες διακυβέρνησης- που διευκολύνουν τις απολύσεις και τις μειώσεις αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα.
Τα σοβαρότερα επεισόδια σημειώθηκαν στη Βαρκελώνη και μικροσυμπλοκές σε πολλές άλλες πόλεις, ενώ η αστυνομία προχώρησε σε 58 συλλήψεις. Οι τομείς οικονομικής δραστηριότητας που επηρεάστηκαν περισσότερο από την απεργία ήταν η βιομηχανία και οι συγκοινωνίες. Τα κεντρικά συνθήματα στις πορείες στέφονταν κατά των μέτρων της νέας κυβέρνησης Ραχόι -η οποία δεν έχει κλείσει ακόμη 100 ημέρες διακυβέρνησης- που διευκολύνουν τις απολύσεις και τις μειώσεις αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα.
Παράλληλα, η κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να συνεχίσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης, με μέτρα λιτότητας που στοχεύουν στη μείωση του ελλείμματος κατά περίπου τρεις ποσοστιαίες μονάδες για τη φετινή χρονιά. Μάλιστα την Παρασκευή 30 Μαρτίου, μία ημέρα μετά τη γενική απεργία, ανακοινώθηκε νέο πακέτο σκληρών μέτρων. Οι μεγαλύτερες διαδηλώσεις έγιναν στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη, ενώ εκατοντάδες εργαζόμενοι διαδήλωσαν και στη Βαλένθια, το Μπιλμπάο και το Αλικάντε.
Vallecas por la huelga general!
Στη διαδήλωση της Μαδρίτης εκτός όλων των σωματείων εργαζομένων που συμμετείχαν, διαδήλωσαν και οι παίκτες της ποδοσφαιρικής ομάδας Rayo Vallecano. Οι παίκτες ύστερα από ομόφωνη απόφαση ανακοίνωσαν στη διοίκηση πως τη συγκεκριμένη μέρα θα απεργήσουν, δεν θα προπονηθούν, και θα κατέβουν όλοι μαζί στους δρόμους της Μαδρίτης. Έτσι λοιπόν, την προηγούμενη μέρα, Τετάρτη 28 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε διπλή προπόνηση ώστε να διαδηλώσουν την επόμενη μαζί με τους εκατοντάδες χιλιάδες απεργούς της Μαδρίτης. Ο τερματοφύλακας Joel Robles σε συνέντευξη τύπου για το θέμα δήλωσε πως «η απόφασή μας ήταν κοινή, είμαστε όλοι μαζί σε αυτήν την κίνηση, θεωρούμε πως κάνουμε το σωστό και αυτή τη μέρα πρέπει να είμαστε στον δρόμο και όχι στο γήπεδο». Η ποδοσφαιρική ομάδα της Rayo ήταν η μόνη που συμμετείχε ενεργά στην απεργία.
Η ομοσπονδία των ισπανών ποδοσφαιριστών Asociación de Futbolistas Españoles (AFE), εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία ανέφερε: «Η Ομοσπονδία εκφράζει δημόσια την υποστήριξή της στα συνδικάτα που συμμετέχουν στην απεργία της 29ης Μαρτίου και δηλώνει την αλληλεγγύη της προς όλους τους εργαζόμενους». Οι οργανωμένοι οπαδοί της Rayo στον αγώνα της ομάδας τους με τη Villareal τέσσερις μέρες πριν την γενική απεργία κάλεσαν και αυτοί τον κόσμο να συμμετέχει στις διαδηλώσεις αναρτώντας πανό που έλεγε: «Vallecas por la huelga general», δηλαδή η περιοχή Vallecas συμμετέχει στη γενική απεργία.
Rayo Vallecano F.C.
Bucaneros της Rayo Vallecano στο Τερέζα Ριβέρο.
Η ομάδα της Rayo, που από τη φετινή σεζόν αγωνίζεται στην πρώτη κατηγορία του ισπανικού πρωταθλήματος (La Liga) και εδρεύει στην περιοχή Vallecas της Μαδρίτης, μια εργατική περιοχή με έντονη ιστορία εργατικών και κοινωνικών αγώνων, αποτελεί για την Ισπανία ομάδα σύμβολο. Οι οπαδοί της ομάδας, γνωστοί ως Bucaneros, συμμετέχουν ενεργά σε αντικυβερνητικούς, εργατικούς και κυρίως αντιφασιστικούς αγώνες στην Μαδρίτη, πολλές φορές έχουν φωνάξει στην κερκίδα τους συνθήματα εναντίον της πολιτικής ηγεσίας της χώρας και έχουν σηκώσει πανό με αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά μηνύματα. Ενώ στην Ισπανία αλλά και έξω από τη χώρα εκτιμάται το γεγονός αυτό, στη Μαδρίτη η Rayo και οι οπαδοί της αποτελούν το μαύρο πρόβατο καθότι οι άλλες δύο μεγάλες ομάδες της πόλης, η Real και η Athletico, δεν φιλοξενούν στις τάξεις των οπαδών τους, κυρίως των οργανωμένων, προοδευτικά τμήματα της μαδριλένικης νεολαίας. Μάλλον το αντίθετο.
Η εθνικιστική και νεοφασιστική τάση ελέγχει δυστυχώς τα οργανωμένα μπλοκ των δύο αυτών ομάδων. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως στο παιχνίδι μεταξύ Real και Rayo στο στάδιο Bernabeu, πριν αλλά και μετά τον αγώνα, σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια μεταξύ οπαδών των δύο ομάδων που φυσικά είχαν σαν αφετηρία τις ιδεολογικές διαφορές των αντίπαλων οπαδών. Η αστυνομία πραγματοποίησε δεκάδες συλλήψεις φίλων της Rayo με αποτέλεσμα να τους απαγορευτεί η είσοδος σε όλα τα γήπεδα της Ισπανίας μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος.
Η Rayo δεν πλησιάζει ούτε κατά διάνοια τα οικονομικά επίπεδα αλλά και τη δημοτικότητα των δύο άλλων γειτονικών ομάδων της. Το φετινό μπάτζετ δεν ξεπερνάει τα 13 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί με το κόστος του Christiano Ronaldo. Το γήπεδό της ομάδας, Τερέζα Ριβέρο, είναι χωρητικότητας 15.000 θέσεων και στις καντίνες του γηπέδου δεν πωλούνται προϊόντα γνωστών ισπανικών εταιριών αλλά χειροποίητα σάντουιτς που φτιάχνονται λίγο πριν την έναρξη των αγώνων. Ανέκαθεν ο σύλλογος αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα που δεν επέτρεπαν ποτέ στην ομάδα να έχει μια σταθερή πορεία με αποτέλεσμα να βρίσκεται πάντα μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Τον περασμένο Φεβρουάριο η ομάδα έφτασε στα πρόθυρα χρεοκοπίας.
Η κατάσταση ήταν τραγική, οι παίκτες δεν είχαν πληρωθεί για πολλούς μήνες και αυτοί με τις υψηλότερες απολαβές προσέφεραν μέρος των χρημάτων τους σε παίκτες που σπάνια έπαιζαν βασικοί και είχαν και το μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα. Εκείνη την περίοδο οι σχέσεις των παικτών με την κερκίδα αναπτύχθηκαν πιο πολύ από ποτέ και συσπειρωμένοι παίκτες και οπαδοί απαίτησαν λύση από την τότε πρόεδρο Teresa Rivero, η οποία ήταν εξαιρετικά αντιπαθής σε παίκτες, προπονητές και οπαδούς. Ήταν τότε που οι παίκτες έβγαιναν στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας πανό με το σύνθημα «Τακτοποιήστε το πρόβλημα – Πληρώστε τους παίκτες» και παίκτες και οπαδοί φορούσαν μπλουζάκια με το μήνυμα «Rayo και φίλαθλοι – ενωμένοι με ένα έντονο συναίσθημα» Παρόλα τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, οι παίκτες της Rayo μέσα στο γήπεδο έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό και τελικά κατάφεραν να επιτύχουν την πολυπόθητη άνοδο στην πρώτη κατηγορία.
Εν τω μεταξύ οι οπαδοί της ομάδας προσπάθησαν να στηρίξουν οικονομικά την ομάδα κυρίως με μπλουζάκια που έφτιαξαν και πουλούσαν και κατάφεραν να συνεισφέρουν ένα σημαντικό ποσό. Το καλοκαίρι ανέλαβε την ομάδα ο Raul Martin και υπήρξε στις τάξεις της ομάδας η διάχυτη αισιοδοξία πως τα προβλήματα θα ξεπεραστούν, το χρέος των περίπου 40 εκατομμυρίων ευρώ θα τακτοποιηθεί και η ομάδα θα βρει το δρόμο της. Δυστυχώς όμως τα νούμερα ήταν μεγάλα και ακόμα δεν έχει βρεθεί λύση στο οικονομικό πρόβλημα της ομάδας. Οι παίκτες βέβαια συνεχίζουν με επιτυχία την προσπάθειά τους να παραμείνουν στην κατηγορία, έχοντας καταφέρει να είναι στη μέση της βαθμολογίας 12 βαθμούς μακριά από τη ζώνη υποβιβασμού, παίζοντας όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Φυσικά οι οπαδοί της ομάδας 90 λεπτά δεν σταματούν να ενισχύουν την προσπάθεια των παικτών εντός και εκτός έδρας και η συνέχεια, τουλάχιστον σε αγωνιστικό επίπεδο, προμηνύεται θετική.
Η εθνικιστική και νεοφασιστική τάση ελέγχει δυστυχώς τα οργανωμένα μπλοκ των δύο αυτών ομάδων. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε πως στο παιχνίδι μεταξύ Real και Rayo στο στάδιο Bernabeu, πριν αλλά και μετά τον αγώνα, σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια μεταξύ οπαδών των δύο ομάδων που φυσικά είχαν σαν αφετηρία τις ιδεολογικές διαφορές των αντίπαλων οπαδών. Η αστυνομία πραγματοποίησε δεκάδες συλλήψεις φίλων της Rayo με αποτέλεσμα να τους απαγορευτεί η είσοδος σε όλα τα γήπεδα της Ισπανίας μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος.
Η Rayo δεν πλησιάζει ούτε κατά διάνοια τα οικονομικά επίπεδα αλλά και τη δημοτικότητα των δύο άλλων γειτονικών ομάδων της. Το φετινό μπάτζετ δεν ξεπερνάει τα 13 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί με το κόστος του Christiano Ronaldo. Το γήπεδό της ομάδας, Τερέζα Ριβέρο, είναι χωρητικότητας 15.000 θέσεων και στις καντίνες του γηπέδου δεν πωλούνται προϊόντα γνωστών ισπανικών εταιριών αλλά χειροποίητα σάντουιτς που φτιάχνονται λίγο πριν την έναρξη των αγώνων. Ανέκαθεν ο σύλλογος αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα που δεν επέτρεπαν ποτέ στην ομάδα να έχει μια σταθερή πορεία με αποτέλεσμα να βρίσκεται πάντα μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Τον περασμένο Φεβρουάριο η ομάδα έφτασε στα πρόθυρα χρεοκοπίας.
Η κατάσταση ήταν τραγική, οι παίκτες δεν είχαν πληρωθεί για πολλούς μήνες και αυτοί με τις υψηλότερες απολαβές προσέφεραν μέρος των χρημάτων τους σε παίκτες που σπάνια έπαιζαν βασικοί και είχαν και το μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα. Εκείνη την περίοδο οι σχέσεις των παικτών με την κερκίδα αναπτύχθηκαν πιο πολύ από ποτέ και συσπειρωμένοι παίκτες και οπαδοί απαίτησαν λύση από την τότε πρόεδρο Teresa Rivero, η οποία ήταν εξαιρετικά αντιπαθής σε παίκτες, προπονητές και οπαδούς. Ήταν τότε που οι παίκτες έβγαιναν στον αγωνιστικό χώρο κρατώντας πανό με το σύνθημα «Τακτοποιήστε το πρόβλημα – Πληρώστε τους παίκτες» και παίκτες και οπαδοί φορούσαν μπλουζάκια με το μήνυμα «Rayo και φίλαθλοι – ενωμένοι με ένα έντονο συναίσθημα» Παρόλα τα τεράστια οικονομικά προβλήματα, οι παίκτες της Rayo μέσα στο γήπεδο έδιναν τον καλύτερό τους εαυτό και τελικά κατάφεραν να επιτύχουν την πολυπόθητη άνοδο στην πρώτη κατηγορία.
Εν τω μεταξύ οι οπαδοί της ομάδας προσπάθησαν να στηρίξουν οικονομικά την ομάδα κυρίως με μπλουζάκια που έφτιαξαν και πουλούσαν και κατάφεραν να συνεισφέρουν ένα σημαντικό ποσό. Το καλοκαίρι ανέλαβε την ομάδα ο Raul Martin και υπήρξε στις τάξεις της ομάδας η διάχυτη αισιοδοξία πως τα προβλήματα θα ξεπεραστούν, το χρέος των περίπου 40 εκατομμυρίων ευρώ θα τακτοποιηθεί και η ομάδα θα βρει το δρόμο της. Δυστυχώς όμως τα νούμερα ήταν μεγάλα και ακόμα δεν έχει βρεθεί λύση στο οικονομικό πρόβλημα της ομάδας. Οι παίκτες βέβαια συνεχίζουν με επιτυχία την προσπάθειά τους να παραμείνουν στην κατηγορία, έχοντας καταφέρει να είναι στη μέση της βαθμολογίας 12 βαθμούς μακριά από τη ζώνη υποβιβασμού, παίζοντας όμορφο και επιθετικό ποδόσφαιρο. Φυσικά οι οπαδοί της ομάδας 90 λεπτά δεν σταματούν να ενισχύουν την προσπάθεια των παικτών εντός και εκτός έδρας και η συνέχεια, τουλάχιστον σε αγωνιστικό επίπεδο, προμηνύεται θετική.
Αναπόσπαστο κομμάτι της κοινότητας
Η ομάδα της Rayo με την ιστορία της και την περιοχή που εδρεύει αλλά και τον κόσμο που τη στηρίζει είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας ομάδας με έντονη σχέση μεταξύ ποδοσφαίρου και κοινότητας. Οι κάτοικοι της περιοχής Vallecas είναι υπερήφανοι για την ομάδα τους, για την εναλλακτική ποδοσφαιρική, και όχι μόνο, κουλτούρα που έχει υιοθετήσει ο σύλλογος και μας προσφέρουν ένα παράδειγμα για το πώς γίνεται παίκτες και οπαδοί να μην ζουν και κινούνται σε δύο διαφορετικά παράλληλα σύμπαντα όπως κατά κόρον συμβαίνει στις μεγαλύτερες ομάδες του πλανήτη.
Σε αντίθεση με το Bernabeu και το Vicente Calderón που φιλοξενούν χιλιάδες φίλους της Real και της Athletico το μικρό γήπεδο της Rayo έχει κατά μέσο όρο 10000 εισιτήρια ανά αγώνα. Όμως η ατμόσφαιρα στο γήπεδο, οι φωνές των οπαδών, η ηρωική προσπάθεια των παικτών και η σχέση τους με τους οπαδούς κάνουν το «Τερέζα Ριβέρο» μια έδρα διαφορετική. Μια έδρα όπου κυριαρχεί μια αυθεντική γηπεδική ατμόσφαιρα σε αντίθεση με τις παραπάνω έδρες που θυμίζουν περισσότερο θέατρο και πασαρέλες αστεριών της show business.
Από την άλλη, η έντονη πολιτική και κοινωνική δραστηριοποίηση, όχι μόνο των φίλων της Rayo αλλά και των παικτών της, είναι μια άλλη πρόταση για το ποδόσφαιρο που θέλουμε. Ένα ποδόσφαιρο που δεν είναι ξεκομμένο από τις ανάγκες της κοινωνίας και τα προβλήματά της, τις αγωνίες της και τους αγώνες της, αλλά αποτελεί μέρος της.
Σε αντίθεση με το Bernabeu και το Vicente Calderón που φιλοξενούν χιλιάδες φίλους της Real και της Athletico το μικρό γήπεδο της Rayo έχει κατά μέσο όρο 10000 εισιτήρια ανά αγώνα. Όμως η ατμόσφαιρα στο γήπεδο, οι φωνές των οπαδών, η ηρωική προσπάθεια των παικτών και η σχέση τους με τους οπαδούς κάνουν το «Τερέζα Ριβέρο» μια έδρα διαφορετική. Μια έδρα όπου κυριαρχεί μια αυθεντική γηπεδική ατμόσφαιρα σε αντίθεση με τις παραπάνω έδρες που θυμίζουν περισσότερο θέατρο και πασαρέλες αστεριών της show business.
Από την άλλη, η έντονη πολιτική και κοινωνική δραστηριοποίηση, όχι μόνο των φίλων της Rayo αλλά και των παικτών της, είναι μια άλλη πρόταση για το ποδόσφαιρο που θέλουμε. Ένα ποδόσφαιρο που δεν είναι ξεκομμένο από τις ανάγκες της κοινωνίας και τα προβλήματά της, τις αγωνίες της και τους αγώνες της, αλλά αποτελεί μέρος της.
Όπως καταλάβατε
ερχόμαστε από μια εργατική συνοικία της Μαδρίτης:
την Δημοκρατία της Valleka!
Και υπάρχει μια ταπεινή ομάδα ποδοσφαίρου
Είμαστε όλοι απο χόμπι … Αντιφασίστες!
http://parallhlografos.wordpress.com/2012/05/04/rayo-vallecano/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου