Έξυπνοι ή ηλίθιοι;

Σκέψεις σοφών

Το Σπήλαιο του Στανού στη Χαλκιδική

Με ενέργειες της δημοτικού συμβούλου του Δήμου Αριστοτέλη κ. Ελένη Παγώνη εξερευνήθηκε από ομάδα ειδικών ένα από τα ομορφότερα αλλά άγνωστα σπήλαια της Χαλκιδικής. Ελπίζουμε οι αρμόδιοι φορείς να το προστατέψουν, να το κάνουν προσβάσιμο και να το αξιοποιήσουν στο μέλλον οικοτουριστικά. Αξίζει να το επισκεφθείτε!




Διαβάστε πιο κάτω την Προκαταρκτική Γεωλογική Έκθεση της ομάδας των επιστημόνων:

Το Σπήλαιο στον Στανό, Χαλκιδική

Προκαταρκτική Γεωλογική Έκθεση

Ιστορικό

Το σπήλαιο του Στανού βρίσκεται κοντά στο χωριό. Η πρόσβαση γίνεται με αυτοκίνητο και στη συνέχεια με τα πόδια για μερικά λεπτά. Γενικά μπορεί να θεωρηθεί εύκολα προσβάσιμο. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2016 κατόπιν προσκλήσεως από την κ. Ελένη Παγώνη, δημοτικό σύμβουλο στο Δήμο Αριστοτέλη. Η ομάδα εξερεύνησης σπηλαίων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αποτελούνταν από τον γράφοντα και τους Ηρακλή Καλογερόπουλο, Σάκη Νταβλή και Βασίλη Σιδηρόπουλο.

Γενικά στοιχεία

20 ατάκες του Γιόχαν Κρόιφ που θα σε κάνουν να δεις το ποδόσφαιρο με άλλο μάτι

Μερικές μόνο από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του Γιόχαν Κρόιφ που έφυγε την Πέμπτη από τη ζωή.

Δεν ήταν μόνο τεράστιος ποδοσφαιριστής. Ήταν και μία τεράστια προσωπικότητα.

Ο Γιόχαν Κρόιφ έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 69 ετών το πρωί της Πέμπτης και εκτός από τις όμορφες ποδοσφαιρικές στιγμές μας άφησε και λόγια «μπολιασμένα» με την μεγάλη εμπειρία του στο χώρο.

Λόγια που σε κάνουν να δεις το άθλημα με άλλο μάτι. 

Αυτές είναι 20 από τις πιο χαρακτηριστικές ατάκες του.

1) Τεχνική δεν είναι να μπορέσεις να κάνεις τσαλιμάκια με τη μπάλα 1000 φορές. Ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό αν εξασκηθεί αρκετά. Και τότε μπορεί να πάει να δουλέψει σε τσίρκο. Τεχνική είναι να μπορέσεις να δώσεις την πάσα με ένα άγγιγμα, τη σωστή ταχύτητα και να τη στείλεις στο σωστό πόδι του συμπαίκτη σου.

2) Διάλεξε τον καλύτερο παίχτη για κάθε θέση και θα καταλήξεις όχι με μία δυνατή ενδεκάδα αλλά με έντεκα δυνατές μονάδες.

3) Στις ομάδες μου ο τερματοφύλακας είναι ο πρώτος που επιτίθεται και ο επιθετικός ο πρώτος που αμύνεται.

4) Γιατί να μην μπορείς να νικήσεις μια πιο πλούσια ομάδα; Δεν έχω δει ποτέ ένα τσουβάλι με λεφτά να βάζει γκολ.

5) Πάντα έστελνα τη μπάλα μπροστά, γιατί αν αυτή επέστρεφε σε μένα πάει να πει ότι θα ήμουν ο μόνος αμαρκάριστος.

6) Είμαι πρώην παίκτης, πρώην τεχνικός διευθυντής, πρώην προπονητής, πρώην μάνατζερ, πρώην επίτιμος πρόεδρος. Μια όμορφή λίστα που δείχνει ότι όλα έχουν ένα τέλος.

Δελτίο Τύπου της ΝΕΑΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Ε.Π.Σ.Χ.

Μετά την απολύτως αναμενόμενη άρνηση του κ. Βούλγαρη και του Δ.Σ. της ΕΠΣΧ να συγκαλέσουν Έκτακτη Γενική Συνέλευση, παραβαίνοντας για μία ακόμη φορά το Νόμο, το Καταστατικό της Ένωσης και το Καταστατικό της Ε.Π.Ο.,
τον λόγο έχει πλέον η Δικαιοσύνη.

Αμέσως μετά τη ρητή άρνηση του Δ.Σ., η οποία επιτάχυνε τη διαδικασία που επιθυμούσαν διακαώς τα Σωματεία κατά 10 ημέρες, τα 53 Σωματεία της Ε.Π.Σ.Χ. (ποσοστό σχεδόν 90%) έχουν ήδη καταθέσει την προβλεπόμενη Αίτηση στο Αρμόδιο Δικαστήριο, το οποίο θα αποφασίσει για την σύγκληση της Έκτακτης Γενικής Συνέλευσης με πρωτοβουλία της συντριπτικής πλειοψηφίας των Σωματείων, παρακάμπτοντας νόμιμα το Δ.Σ. της Ένωσης.

Η υπόθεση προσδιορίστηκε να εκδικαστεί εντός του Απριλίου και τα 53 Σωματεία δηλώνουν ότι έχουν απεριόριστη εμπιστοσύνη στην Δικαιοσύνη.


                                                                                     ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

Οι πόλεμοι είναι δικοί τους, δικά μας είναι μόνο τα θύματα

«Έχουμε πόλεμο». Έτσι ακριβώς το είπε ο πρωθυπουργός της Γαλλίας, ο Μ.Βαλς: «Έχουμε πόλεμο».

Υπενθυμίζουμε:

α) Είναι η Γαλλία του κ.Βαλς, είναι η Γαλλία του «σοσιαλιστή» Ολάντ, που παρέδωσε επιθετικά όπλα στη λεγόμενη «συριακή αντιπολίτευση» και μέσω αυτής στους ισλαμοφασίστες το 2012, και τούτο παρά το εμπάργκο όπλων που είχε επιβληθεί από το 2011.
Η ομολογία είναι του ίδιου του Ολάντ και όπως γράφεται περιέχεται στο βιβλίο του δημοσιογράφου Ξαβιέ Πανόν, με τίτλο «Στα παρασκήνια της γαλλικής διπλωματίας» (εκδόσεις L’ Archipel) που κυκλοφόρησε φέτος. Εκεί σε συνέντευξή του προς τον συγγραφέα, ο Ολάντ ερωτηθείς για τις παραδόσεις γαλλικών όπλων, απαντά: «Αρχίσαμε όταν ήμασταν βέβαιοι πως θα πήγαιναν σε σίγουρα χέρια. Για τα φονικά όπλα, ήταν οι υπηρεσίες μας που προχώρησαν στις παραδόσεις»…
Ανάμεσα στα άλλα όπλα που παρέδωσε η Γαλλία στο όνομα της καταπολέμησης του Άσαντ και σε… «σίγουρα χέρια», ήταν, σύμφωνα με το βιβλίο, κανόνια διαμετρήματος 20mm, μυδραλιοβόλα, εκτοξευτήρες ρουκετών και αντιαρματικοί πύραυλοι…

ΧΟΛΟΜΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΗ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ ( αναγγελία αγώνα, βαθμολογία , κ.α)

Δείτε παρακάτω τη βαθμολογία , τα αποτελέσματα , και το αναλυτικό πρόγραμμα της 23ης αγων.

Bandallusia - Λοξοδρόμια

Ντροπή

Αυτές τις μέρες γνώρισα από κοντά ένα ζευγάρι Γάλλων αναγνωστών μου, οι οποίοι διάβασαν την Άλωση της Κωσταντίας και θέλησαν να έρθουν με τα τρία τους παιδιά για διακοπές του Πάσχα στη Βολισσό.

Άνθρωποι θαυμαστοί, αφού με τα παιδιά τους στα σπάργανα ακόμη και μέχρι που έφθασαν σε ηλικία σχολική, τριγυρνούσαν τον κόσμο με ένα βαν, παραιτημένοι από τις εργασίες τους. Έφτασαν από τη Γαλλία μέχρι την Κίνα διαμένοντας για αρκετό χρόνο σε όλες σχεδόν τις χώρες της διαδρομής. Πήγαν επίσης στην Λατινική Αμερικήκαι και σε διάφορα άλλα μέρη του πλανήτη.

Η Ελλάδα όμως, στην οποίαν πρώτη φορά ήρθαν τώρα, τους έχει μείνει ήδη αξέχαστη. Διότι πουθενά, σε καμιά χώρα του κόσμου δεν τους συνέβη ό,τι έπαθαν εδώ.

Είναι προτιμότερο..

Σκέψεις σοφών

Ζωή της πλάκας

Φυσικά η βάση όλων αυτών που συμβαίνουν είναι η μαζική συσσώρευση των σύγχρονων ανθρώπων σε μεγαλουπόλεις και μητροπόλεις, με ταυτόχρονη μετάλλαξή τους σε καταναλωτές. Δηλαδή σε αριθμημένα γρανάζια που περνούν τη ζωή τους με μοναδικό ιδανικό να κυκλοφορούν το χρήμα, να τρέχουν καθημερινά και ολημερίς γύρω από τον εαυτό τους με στόχο να βρουν τον καλύτερο τρόπο για να πάρουν ο ένας χρήμα από τον άλλον.

Ζωή της πλάκας. Ζωή δίχως καμιά αξία. Απαξιωμένοι άνθρωποι, καταναλωτές χυδαίοι και ανυποψίαστοι δολοφόνοι και αυτόχειρες με την κάθε μικρή τους καθημερινή κίνηση, ακόμη και με κινήσεις που κάποτε όριζαν την αυτοσυντήρηση, σήμερα οι καταναλωτές αυτοκτονούν, όπως πχ τρώγοντας και πίνοντας, δηλαδή καταναλώνοντας, όπως οι ίδιοι λένε πια τις φυσικές αυτές λειτουργίες τους.

Χικμέτ: Παραμύθι στο γιο μου

Ένα αλληγορικό παραμύθι για την πίστη, τη γνώση και την ανθρωπιά, από τον μεγάλο τούρκο ποιητή.

 ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ, γιε μου, μια χρονιά απ’ όλες τις χρονιές, σε μια χώρα, ζούσε ένας άνθρωπος με άσπρα γένια που ήξερε πολλά, πιο πολλά από την καλοσύνη που ‘χε στην ψυχή του, και η καλοσύνη της ψυχής του ήτανε πιο πλατιά από τη γνώση του.

Σ’ ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΛΟΙΠΟΝ, γιε μου, που ζούσε ο άνθρωπος με την άσπρη γενειάδα, στην πιο μεγάλη πόλη είχανε στήσει ένα άγαλμα. Το άγαλμα που λέμε είχε μάτια αστραφτερά φτιασμένα από πέτρες πολύτιμες, τα μαλλιά του από ατόφιο ασήμι, η κορμοστασιά του από απείραγο χρυσάφι και το μπόι του ίσια με δυο χιλιάδων ανθρώπων.

“Lucky Lou”

Σε αυτό το υπέροχο μικρής διάρκειας animation θα δείτε ότι η αλλαγή της οπτικής γωνίας στην ζωή μας μπορεί να φέρει μια μεγάλη θετική αλλαγή.

Το βίντεο είναι η τελική εργασία δυο φοιτητών που έκαναν να το δημιουργήσουν πάνω από ένα χρόνο, η ονομασία αυτής της μικρής ρομαντικής ταινίας μικρού μήκους που θα δείτε είναι τα 2 ονόματα των πρωταγωνιστών “Jinxy Jenkins, Lucky Lou.”

Σε αυτή τη ρομαντική και όμορφη ταινία μικρού μήκους είναι τέτοια η ποιότητα κατασκευής που εύκολα κανείς μπορεί να μπερδευτεί και να νομίσει ότι είναι κάποιο trailer από ταινία της Disney και όχι μια εργασία φοιτητών.

Πόσο κοστίζει ένας πόλεμος;

Ο τελικός απολογισμός, όσον αφορά τον αιματηρό εμφύλιο στη Συρία, δεν έχει γίνει ακόμη. Και αυτό διότι ο επίλογος δεν έχει γραφτεί και η ειρήνη φαντάζει ακόμη άπιαστο όνειρο.

Πέντε χρόνια αιματηρών συγκρούσεων και ανελέητων βομβαρδισμών, που έχουν στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 250.000 αμάχους και έχουν αναγκάσει περισσότερους από 4,5 εκατομμύρια Σύρους να βαδίσουν τον δύσκολο και πικρό δρόμο της προσφυγιάς.

Μπροστά σε αυτούς τους τραγικούς αριθμούς έρχεται να προστεθεί και το κόστος για την ήδη κατεστραμμένη οικονομία της Συρίας.

Η Μαύρη Τρύπα

Ένας υπάλληλος που κάθεται μέχρι αργά στο γραφείο,  ανακαλύπτει τυχαία μια μαύρη τρύπα! Κι ενώ οι δυνατότητες φαίνονται ατελείωτες, η απληστία...

Υπομονή

Είχα περίπου έναν μήνα να κατέβω στην πόλη και πήγα χθες με λιακάδα, για να μπολιάσω με την ευκαιρία και μια μουριά ενός φίλου που την είχε αγοράσει πριν χρόνια αρσενική για να μην του λερώνει με τα μούρα την αυλή, αλλά η επιθυμία του να τρώει μαύρα μούρα τον έκανε να μετανιώσει και να την θέλει θηλυκή. Πήρα λοιπόν μερικά μπόλια από τη μαύρη μουριά τη γειτόνισσά μου, που με κερνάει κάθε Ιούνιο άπειρα μαύρα μούρα και τα έβαλα στο δέντρο του φίλου, έτυχε δε να είναι και τα γενέθλια της κόρης του την ίδια μέρα με το μπόλιασμα και συμφωνήσαμε όλοι ότι είναι καλό σημάδι και μάλλον θα έχει επιτυχία η δουλειά. Τώρα θα κάνουμε λιγάκι υπομονή και κατά την Κυριακή των Βαίων θα ξέρουμε.

Κάτι που μου έκανε εντύπωση στην πόλη που πήγα -πιθανότατα επειδή περνώ όλη μου την ημέρα με τα φυτά και τώρα την άνοιξη πηγαίνω συνέχεια στην ηρεμία του βουνού ψάχνοντας για άγρια σπαράγγια και για αγρέλια, τα οποί ξεριζώνω και τα μεταφυτεύω σε γλαστριά για να τα μπολιάσω κάποτε κουρμαδοελιές- κάτι λοιπόν που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι στον πίνακα ανακοινώσεων της ΔΕΗ όλα τα χαρτιά τα οποία ήταν καρφιτσωμένα και τα διάβαζα αναμένοντας στην ουρά, έγραφαν κάτι για βία.

Νεουρόζ

Posted on March 21, 2016 - Γιάννης Μακριδάκης

Νέα μέρα στην κουρδική γλώσσα και παράδοση. Εαρινή ισημερία, ερχομός της άνοιξης.

Πριν χρόνια βρέθηκα στη μεγαλύτερη γιορτή του Νεουρόζ, στο Ντιάρμπακιρ της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Στην Ούρφα και στο Μάρντιν, λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Συρία, όπου τότε δεν είχε αρχίσει ακόμη ο πόλεμος και όλα δούλευαν ρολόι καπιταλιστικό και το κινητό μου έπιανε σήμα συριακών εταιριών τηλεφωνίας.

Σκηνικό σαν 15.000 Ειδομένες δίχως αντίσκηνα στην ολοήμερη γιορτή του Ντιάρμπακιρ. Περί τα 2.000.000 άνθρωποι συγκεντρωμένοι σε έναν αχανή κάμπο, όπου έφτανε η ματιά έβλεπε ανθρώπους. Λιγοστές χημικές τουαλέτες για όλους. Βρώμα, βούρκος, λασπουριά, δυσωδία απέξω.

Μια στημένη με ξύλα και σίδερα σκηνή εκδηλώσεων σε ένα σημείο του πάρκου-κάμπου, επί της οποίας έβγαζαν φλογερούς επαναστατικούς λόγους διάφοροι και μετά τραγουδούσαν και χόρευαν όλοι μαζί.

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (216)

Πηγή : Σκέψεις Σοφών