Η πιο απρόβλεπτη punk μπάντα του κόσμου

Η αληθινή ιστορία τεσσάρων Φινλανδών με νοητική στέρηση αποδεικνύει πως όλα γίνονται - με θέληση και αγάπη

Συνέντευξη στον Δάνη Κοσμίδη  

 Τι συστατικά χρειάζονται για να είναι επιτυχημένη μια μουσική μπάντα; Τι γίνεται όταν τα μέλη της μπάντας είναι νοητικά στερημένα και ένα εξ αυτών και με σύνδρομο down; Η φράση, υπέροχο ντοκιμαντέρ, είναι πολύ φτωχή για να περιγράψει το ντοκιμαντέρ "Το σύνδρομο του πάνκ". Ο φακός ακολουθεί μια πανκ μπάντα της Φινλανδίας από τον καιρό που ήταν άγνωστοι μέχρι που έγιναν οι ροκ σταρς της Φινλανδίας. Η μπάντα αυτή έχει μια ιδιαιτερότητα. Τα μέλη της είναι νοητικά στερημένα, πράγμα που δεν τους εμποδίζει να κάνουν αυτό που αγαπούν. Να παίζουν μουσική.   Η μπάντα με το όνομα Pertti Kurikan Nimipäivät (Pertti Kurika's Nameday) συγκίνησε τους θεατές του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και τους έκανε να καταλάβουν οτι εάν έχεις θέληση και αγάπη, τίποτα μπροστά σου δε μπορεί να σταθεί τροχοπέδη. Ο Πέρτι, ο Κάρι, ο Τόνι και ο Σάμι είναι αληθινοί εκπρόσωποι της πανκ με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει.

Σκηνοθέτες της ταινίας είναι δύο νέοι Φινλανδοί, οι Jukka Kärkkäinen και J-P Passi. Ο J-P Passi μιλάει στο LIFO.gr για το "Σύνδορομο του Πανκ" και για τα μέλη της μπάντας.

  Πώς έμαθες για τους Pertti Kurikan Nimipäivät; 

Ο Jukka Kärkkäinen, o άλλος σκηνοθέτης, τους είδε στην τηλεόραση, σε ένα πολιτιστικό πρόγραμμα που είχε εκείνη την ώρα. Μόλις είχαν κάνει την δεύτερη συναυλία τους και το κανάλι που τους πρόβαλε το βρήκε ενδιαφέρον ως θέμα. Ένα μουσικό συγκρότημα με νοητικά στερημένα μέλη και με σύνδρομο Down. Η σύνθεση του συγκροτήματος αρχικά είχε γίνει για μια ταινία φαντασίας κάτι σαν πρότζεκτ. Στη συνέχεια όμως παρέμειναν μαζί. Έτσι ο Jukka θέλησε να τους κινηματογραφήσει.

Συναντήσατε δυσκολίες στα γυρίσματα;
 Ήταν κουραστικό και δύσκολο να τους ακολουθήσετε; Για 6 μήνες, δεν είχαμε ιδέα τι κάνουμε. Δεν είχαμε κάποιο πλάνο. Απλά πηγαίναμε και τους τραβούσαμε ξανά και ξανά, μη ξέροντας τι κάνουμε, αλλά γνωρίζοντας ότι πρέπει να συνεχίσουμε. Δεν ήταν δύσκολο να τους ακολουθήσουμε, παρά μόνο οι 6 πρώτοι μήνες μας δυσκόλεψαν.

Το έχεις μετανιώσει;
 Φυσικά και όχι. Είχα κάποιες σκέψεις για το τι ακριβώς πάμε να κάνουμε, αλλά όχι δεν το έχω μετανιώσει. Το απόλαυσα και ήταν υπέροχο.

Η μπάντα εκτελεί τραγούδια με κοινωνικούς στίχους. Ήταν επιλογή σας να προβάλετε στο ντοκιμαντέρ αυτά τα κοινωνικά προβλήματα και θέματα; 
Δεν θα έλεγα ότι το ντοκιμαντέρ μας είναι ένα κοινωνικό ντοκιμαντέρ. Το φιλμ αφορά την μπάντα. Φυσικά και έχουν κομμάτια με κοινωνικό περιεχόμενο, αλλά εμείς επικεντρωθήκαμε στη μπάντα και στα μέλη της.

 Ήταν άνετοι μπροστά στον φακό; 
Εντελώς άνετοι. Δεν αντιμετώπισαν κανένα πρόβλημα. Είμαστε ροκ σταρς, γιατί να μην γίνουμε και κινηματογραφικοί σταρς. Αυτή ήταν η απάντηση τους.

  Θεωρείς τον εαυτό σου λάτρη της πανκ μουσικής; 
Όχι ιδιαίτερα. Ίσως να παρακολουθήσω κανα δύο συναυλίες, αλλά δεν θεωρούμαι φαν της πανκ.

Αγόρασες το βινύλιο που κυκλοφόρησαν; 
Μου το έδωσαν οι ίδιοι ως δώρο!

Υπάρχει κάποιος ρατσισμός με τους νοητικά στερημένους ανθρώπους και με τα άτομα με σύνδρομο Down στη Φινλανδία; Πως αντιδρούν οι άλλοι άνθρωποι;
 Απολύτως φυσικά. Δεν έχουμε λόγο να τους κρύψουμε. Όπως είδες στο ντοκιμαντέρ μια μπάντα αποτελείται από τέτοιους ανθρώπους. Αυτά τα άτομα κάνουν σημαντικά πράγματα στη Φινλανδία. Περπατούν, γελάνε και συμπεριφέρονται εντελώς φυσιολογικά.

 Περισσότερα από 50 φεστιβάλ και 10 βραβεία μέχρι στιγμής. Ποιες ήταν οι προσδοκίες;
 Να είμαστε όσο πιο τίμιοι γίνεται. Να είμαστε καθαροί απέναντι στα μέλη και τις οικογένειες των ανθρώπων. Αν κάτι με άγχωσε πάρα πολύ, αυτό ήταν οι οικογένειες αυτών των ανθρώπων. Πως θα αντιδράσουν. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά η έκβαση ήταν θετική. Μετά στο δρόμο μας ήρθαν τα φεστιβάλ και τα βραβεία και είμαστε ευγνώμονες.

Αν είχες την ευκαιρία να φύγεις από την Φινλανδία και να ζήσεις σε άλλη χώρα κάνοντας ταινίες και ντοκιμαντέρ τι θα επέλεγες; 
Δεν είμαι σίγουρος εάν θέλω να φύγω από την χώρα μου. Έχω τα παιδιά μου εκεί. Ίσως να είχα κάπου ένα δεύτερο σπίτι και η βάση μου να ήταν στην Φινλανδία.

 Επόμενος σταθμός του ντοκιμαντέρ;
 Μετά τη Θεσσαλονίκη πηγαίνουμε στο Κίεβο της Ουκρανίας, στο φεστιβάλ ταινιών για τα ανθρώπινα διακαιώματα.


  + To trailer του φιλμ: