θέατρο σκιών

Παρακολουθώ τη διαδικασία τριήμερης συζήτησης του προϋπολογισμού του 2013 στη Βουλή.

Είναι ίσως “αστείο”, επειδή ξέρουμε ήδη ότι ο προϋπολογισμός δεν σχεδιάζεται εδώ, αλλά στις Βρυξέλλες, το Σεπτέμβριο. Εκεί προ-εγκρίνεται, πριν καν φτάσει για συζήτηση στο Υπουργικό Συμβούλιο και μετά στη Βουλή.

Όμως, έτσι λέει ο κανονισμός, έτσι λένε οι νόμοι, έτσι γίνεται: τριήμερη συζήτηση.

Θα πείτε, το Μνημόνιο 3 συζητήθηκε σε μιάμιση μέρα και ο προϋπολογισμός σε τρεις;

Ναι, γιατί όχι;

Εφόσον οι βουλευτές μας πάνε πάντα με το γράμμα και όχι με το πνεύμα του Νόμου, δόγμα Βουλγαράκη, γνωστότερο και ως “εφόσον είναι νόμιμο είναι και ηθικό”, δεν είναι υποχρεωμένοι να συζητήσουν περισσότερο από το απολύτως απαραίτητο ένα νομοθέτημα όπως το “Μνημόνιο 3″.

Άρα, δεν το κάνουν. Τόσο απλά.

Δεν πα’ να κρέμεται η μοίρα της χώρας από αυτό!;

Δεν πα’ να βγάζουν στο σφυρί τα πάντα!;

Δεν πα’ να βρίσκονται 100 χιλιάδες κόσμου έξω στη βροχή!;

Δεν πα’ να πέσανε βροχή τα δακρυγόνα, με αποτέλεσμα ο περιπτεράς της φωτογραφίας (via @MirsiniLoizou) να αναγκάζεται να φοράει μάσκα την επόμενη μέρα για να βγάλει το μεροκάματο!;


Αυτοί δεν είναι υποχρεωμένοι να κάνουν κάτι διαφορετικό. Άρα, τα έχουν καλά με τη συνείδησή τους.

Τώρα που ανέφερα συνείδηση: μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει πώς γίνεται, δεκάδες βουλευτές να λένε ότι διαφωνούν με το Μνημόνιο και να το καταψηφίζουν και 4 μέρες αργότερα να υπερψηφίζουν τον μνημονιακό προϋπολογισμό;

Μέσα σε 1.600+ υπαλλήλους, ψυχιάτρους δεν έχουν προσλάβει στη Βουλή;; Εάν όχι, κακώς, θα έπρεπε.

http://esp0ir.wordpress.com/2012/11/11/theatre-des-ombres/