τα εν οίκω... εν δήμω
Επικοινωνία: peramahalas@gmail.com

Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Χορεύοντας την αντίσταση σε rock, reggae και ska ρυθμούς

Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/09/2011

Συγκροτήθηκαν πριν 16 χρόνια στη Λιόν της Γαλλίας και ήδη μετρούν πάνω από χίλιες εμφανίσεις στην Ευρώπη και όλον τον κόσμο. Οι Babylon Circus είναι ένα 10μελές συγκρότημα που παίζουν ιδιαίτερη μουσική: ο ήχος τους ξεκίνησε από ska και αργότερα μεταλλάχτηκε, επηρεασμένος από punk, reggae, rock, swing και jazz. Έχουν κυκλοφορήσει τέσσερις δίσκους και ένα EP, με στίχους στα γαλλικά και τα αγγλικά, ενώ υπάρχουν και κομμάτια στα οποία συνυπάρχουν κι οι δύο γλώσσες. Ο τρίτος τους δίσκος, “Dances of Resistance”, που ηχογραφήθηκε το 2003, έχει ιδιαίτερο αντιπολεμικό χαρακτήρα, ενώ η τελευταία τους δισκογραφική δουλειά “La Belle Εtoile” κυκλοφόρησε το 2009.
Έρχονται στην Ελλάδα την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου. Με αφορμή τη συναυλία τους στο Φεστιβάλ της Νεολαίας Συνασπισμού επικοινωνήσαμε μαζί τους για να μας πούνε οι ίδιοι λίγα λόγια για τη μουσική τους αλλά και τον πολιτικό στίχο που δεν λείπει από αρκετά τους τραγούδια.
Η συνομιλία τους με την Αλίκη Κοσυφολόγου δημοσιεύεται στην "Αυγή" και στην ιστοσελίδα RedNotebook.


* Έχετε δημιουργήσει μια μπάντα από παθιασμένους μουσικούς με τη rock festif και τη ska. Πόσο δύσκολη είναι η συνεργασία μεταξύ δέκα ανθρώπων; Έχετε υιοθετήσει κάποιου είδους “συλλογική διαχείριση”;
Γράφουμε τα τραγούδια, στη συνέχεια τα διάφορα όργανα παίρνουν τη θέση τους με αρκετή φυσικότητα και μαζί με αυτά, ο καθένας ανάμεσά μας δίνει το προσωπικό του στίγμα στο σύνολο. Αν αυτό δεν λειτουργήσει, όλοι συμφωνούμε ότι δεν το διαπραγματευόμαστε. Ευτυχώς ποτέ δεν χρειάστηκε να αντιμετωπίσουμε τέτοια θέματα ούτε να κάνουμε συμβιβασμούς.

* Κατά την άποψή μου παίζετε μια μείξη από εναλλακτική ροκ που εμπεριέχει αναφορές στο post-punk, το swing, τη reggae κ.ά. Μπορείτε να μας περιγράψετε με τον δικό σας τρόπο τις μουσικές σας επιρροές;
Είχαμε διαβάσει σε ένα αυστραλιανό ιστολόγιο ότι «Εάν στις συγκρούσεις, στις φασαρίες υπήρχε ένας ακορντεονίστας, θα ακουγόταν κάπως σαν τους Babylon Circus». Είναι σίγουρα πολύ κολακευτικό, και, πράγματι, μας αρέσει να σκεφτόμαστε κάπως έτσι τη μουσική μας. Έτσι, με τη rock, και αφού ενσωματώσαμε στοιχεία reggae, πήραμε τον δρόμο των Τσιγγάνων.

* Είστε σε περιοδεία εδώ και αρκετά χρόνια κι έχετε παίξει σε περισσότερες από 30 χώρες, από τη Συρία μέχρι την Αυστραλία. Μπορείτε να περιγράψετε με συντομία την εμπειρία να παίζετε μπροστά σε τόσο ετερογενή κοινά;
Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα τέτοιο θέμα. Για εμάς η ερώτηση είναι: Πώς είναι δυνατό τόσοι άνθρωποι από τις τέσσερις γωνιές του κόσμου να μας γνωρίζουν και πόση τύχη έχουμε να παίζουμε σε τόσες διαφορετικές χώρες. Είναι απίστευτο αν το αναλογιστεί κανείς.

* Από το ξεκίνημά σας, οι στίχοι των τραγουδιών σας εμπεριέχουν κοινωνικοπολιτικά σχόλια. Πιστεύετε ότι είναι δυνατό να συνδυαστεί η πολιτιστική παραγωγή με τη στράτευση;
Όταν γράφουμε ένα τραγούδι για τον έρωτα, είναι σαν να μην έχουμε άλλη επιλογή: Ο έρωτας που έχουμε και που δεν μπορεί πάντα να εκφραστεί πρόσωπο με πρόσωπο, πρέπει παρόλα αυτά να βγει, να εξωτερικευθεί... Το ίδιο ισχύει και για τις κοινωνικές ανησυχίες: Δεν είμαστε όλοι ικανοί να ανέβουμε σε ένα βήμα, αλλά όταν έχουμε κάτι στην καρδιά μας, πάντα καταφέρνουμε να το βγάλουμε προς τα έξω. Για εμάς ο τρόπος έκφρασης είναι η μουσική.

* Η ύφεση και η κρίση του καπιταλισμού αναδεικνύουν τις κοινωνικές αντιθέσεις. Οι κοινωνικές ανισότητες και η φτώχεια οξύνονται. Ταυτόχρονα αυξάνεται ο ρατσισμός και οι κοινωνίες γίνονται πιο καχύποπτες, αν όχι ξενοφοβικές. Την ίδια στιγμή τα προοδευτικά κινήματα ξαναγεννιούνται. Τι σκέφτεστε γι' αυτούς τους αντιφατικούς καιρούς;
Είναι μια σκληρή περίοδος για όλον τον κόσμο. Εσείς εδώ βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή, αλλά κανείς δεν έχει πια ψευδαισθήσεις. Όλοι ξέρουμε ότι από μέρα σε μέρα θα έρθει η έκρηξη είτε εδώ είτε εκεί. Ο κόσμος δίνει την εντύπωση ότι σηκώνει τα χέρια ψηλά και περιμένει ότι η μπόρα θα περάσει. Αλλά όταν βρεθούμε με την πλάτη στον τοίχο, ο καθένας μας αντιλαμβάνεται ότι πρέπει όλοι να προτείνουμε κάτι διαφορετικό. Και έχω παραδόξως εδώ και κάποια χρόνια πολλούς λόγους να ελπίζω. Ο κόσμος αλλάζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου