Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα ομιλίας του ισπανού φιλοσόφου Φερνάντο Σαβατέρ στο «Φόρουμ του βιβλίου», που οργανώθηκε τον Νοέμβριο του 2008 στο Κάλιαρι.
Η Εμιλι Ντίκινσον γράφει: «Δεν γνωρίζω τίποτα στον κόσμο που να έχει τόση δύναμη όση η λέξη. Μερικές φορές γράφω μία και την κοιτάζω μέχρις ότου αρχίσει να λάμπει». Συχνά με ρωτούν αν η Εμιλι Ντίκινσον, μια συνεσταλμένη ποιήτρια του 19ου αιώνα, ενός αιώνα οπτιμισμού και ακλόνητης πίστης στην πρόοδο (αν και αυτή δεν ήταν βέβαια μια αγωνίστρια), θα σκεφτόταν το ίδιο στον σημερινό κόσμο, έναν κόσμο φόβου. Φόβου για την τύχη της οικονομίας, για την απειλή στην επιβίωση της ανθρωπότητας, για την τρομοκρατία, τον πόλεμο, την εγκληματικότητα. Σε αυτό το ερώτημα εγώ απαντάω: ναι. Για έναν απλό λόγο: το σύμπαν μας έχει θεμελιωθεί από τον λόγο.
Η μυθολογική μας παράδοση λέει ότι «Εν αρχή ην ο Λόγος». Στην αρχή είναι τα λόγια αυτά που γεννούν τα πράγματα. Το ίδιο ισχύει σε μεγάλο βαθμό στη ζωή μας, στην καθημερινότητά μας. Είμαστε συμβολικά όντα, δηλαδή υποταγμένα σε ένα δεσμό λέξεων.
Η συνέχεια : http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=96916
Χωρίς να θέλω να υποβιβάσω τη δύναμη του λόγου, κάθε άλλο μάλιστα, πιστεύω ότι ο λόγος οφείλει την ύπαρξή του στις εικόνες καθώς αυτές εγείρουν τη φαντασία μας και μας πλημμυρίζουν με συναισθήματα. Αλλά και ο ίδιος ο λόγος από μόνος του δημιουργεί εικόνες και μάλιστα αν δεν το καταφέρει τότε χάνει την αξία του.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Οι λέξεις αφαιρούν τη δύναμη των εικόνων» λέει ο Φερνάντο Σαβατέρ. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του. Αυτό μπορεί να συμβεί όμως είτε από αφέλεια είτε σκόπιμα.
Το παράδειγμα του με το πτώμα θεωρώ ότι δεν είναι και τόσο εύστοχο γιατί βλέποντας μόνο το πτώμα χωρίς να υπάρχουν άλλα στοιχεία, το πρώτο πράγμα που θα νιώσει κανείς, πέρα από τις εκδοχές που θα δημιουργήσει με ερωτηματικά του τύπου πότε; πού; πώς; γιατί; θα είναι η λύπη για το χαμό μιας ζωής χωρίς να έχει σημασία για ποιον πρόκειται. Γνωρίζοντας όμως ότι πρόκειται π.χ. για έναν δικτάτορα τότε για πολλούς τα συναισθήματα δε θα αλλάξουν; Έτσι όμως δε χάνει την αξία της η ζωή;
Είμαι λάτρης των εικόνων και δεν είμαι σίγουρος αν μια εικόνα αξίζει 1000 λέξεις αλλά 999 σίγουρα!!!
Προσωπικα νομιζω οτι υπαρχουν δυο εκδοχες για την εκφραση μια - εικονα χιλιες λεξεις - . Στην μια δεν συμφωνω γιατι μια εικονα ή μια φωτογραφια απο μονη της δεν ειναι ικανη να με κανει να την κατανοησω πληρως. Θα χρειαστει να χρησιμοποιηθουν λεξεις και ολοκληρες προτασεις για να κατανοησω απολυτα την εικονα. π.χ εγω δυο φωτογραφιες που δειχνουν κατεδαφισμενα κτηρια. Βλεποντας μονο τις φωτογραφιες αυτες και χωρις να χρησιμοποιηθουν λεξεις πως θα καταλαβει καποιος οτι η μια ειναι στην Αϊτή και τα κτηρια εχουν κατεδαφιστει απο το σεισμο και η αλλη οτι ειναι στην Βαγδατη και εχουν κατεδαφιστει απο Αμερικανικους βομβαρδισμους ; Δεν μπορεις να το καταλαβεις, αρα μια εικονα διχως λεξεις δεν αξιζει σχεδον τιποτα. Στην δευτερη εκδοχη, ενας τυπος ονοματι Κακουρ ειπε : << τις περισσοτερες ανοησιες του κοσμου, ισως να τις ακουει ενας πολυ διασημος πινακας σε καποιο μουσειο του κοσμου >>. Με αυτη τη λογικη, συμφωνω οτι μια εικονα οχι χιλιες λεξεις αλλα εκατομμυρια λεξεις. Με την φαντασια του ο καθενας βλεποντας μια εικονα μπορει να << γεννησει >> εκατομμυρια λεξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑραγε οταν οι κινεζοι πρωτοειπαν την φραση - μια εικονα χιλιες λεξεις -, τι εννουσαν πραγματικά; Οτι μια εικονα αξιζει οσο χιλιες λεξεις ή οτι βλεποντας μια εικονα << γεννιουνται >> με την φαντασια χιλιες λεξεις ;